۱۳۹۰ آبان ۳, سه‌شنبه

ما همیشه انسان‌های اشتباهی هستیم در زمان‌های اشتباه...

شاید هزاران سال پیش
چیزی که بعدها مرا ساخته
دمی
لحظه‌ای 
نفسی
با آن‌چه تو شده‌است  بعدها
هم‌کلام
هم نفس 
و هم‌زیست بوده است
آن‌چه حالا ما را
دور از هم
بر گردون روزگار
می‌گرداند
شاید همان بوده
که روزی 
یک‌سان خواسته مارا
و تمام این سرگردانی
و سرگردانی
و گردانی
و دانی
و هیچ...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر