پاییزهای رفته
(ه.ق)
۱۳۹۰ فروردین ۱۶, سهشنبه
...
برای سقفی که نیست گریه میکنم
برای بادی که نمیآید
پرندهای که مردهاست
و مردی که در کوچههای شب فراموش میشود...
نوشته شده در روزهای آخر دی ۸۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر