پاییزهای رفته
(ه.ق)
۱۳۹۰ فروردین ۱۷, چهارشنبه
در هجوم باران و تنهایی...
در این باران
تو نیستی
بنفشهها میلرزند
مرد همسایه
لبخند میزند
به تنهایی من...
و کنار پرده
در انتظار روزیست
که سلامش را
پاسخی باشد از پنجرهی این خانه!
پ.ن: امروز سسس
پ.ن.ن: حالا هفت ماه و هفت روز فاصله است میان ما!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر