درست بعد از یک ماه و دو روز اومدم این‌جا و نشستم به نوشتن. این نشونه‌س. خوبی یا بدی‌ش رو من بی‌خبرانم. دست کم تا وقتی جریان رودخونه‌ت کامل از من رد شه و تموم، یا کامل منو در بر بگیره، سرشارم کنه و منو با خودش ببره. تا کجاش مهم نیست. فقط اون‌موقع‌س که می‌تونم بگم این خوبه یا بد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر