۱۳۹۰ فروردین ۱۷, چهارشنبه

در هجوم باران و تنهایی...

در این باران
تو نیستی
بنفشه‌ها می‌لرزند
مرد هم‌سایه
لب‌خند می‌زند
به تنهایی من...
و کنار پرده
در انتظار روزی‌ست
که سلام‌ش را
پاسخی باشد از پنجره‌ی این خانه!

پ.ن: امروز س‌س‌س
پ.ن.ن: حالا هفت ماه و هفت روز فاصله است میان ما!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر