۱۳۹۰ فروردین ۱۶, سه‌شنبه

...

برای سقفی که نیست گریه می‌کنم
برای بادی که نمی‌آید
پرنده‌ای که مرده‌است
و مردی که در کوچه‌های شب فراموش می‌شود...
نوشته شده در روزهای آخر دی ۸۹

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر