رسا کاش کلمه‌ی دل‌تنگی این‌همه احمق و کوچیک نبود
یا دست کم کاش دل‌تنگی من این همه بی‌مهار نمی‌شد!
از وقتی رفتی نمی‌دونم چرا!!! اما دست روزگار دست‌کم هفته‌ای دوبار منو می‌کشونه سر کوچه‌تون و این تلخه!
منم دلم رو فقط به این خوش می‌کنم که الان تو و یلدا خوش‌حالین و دارین کاری رو انجام می‌دین که همیشه دلتون می‌خواسته! و ماها هم به دوستی با شما، دلتنگی‌مون برای شما و خودتون مفتخر می‌شیم هی! و هی چشمامون از زور افتخار خیس میشه!
امضا منه منه کله گنده!
پ.ن: امیدوارم ۹۰ تا این‌جای زندگی بهترین سال باشه برات!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر