۱۳۹۰ فروردین ۱۰, چهارشنبه

...

و همیشه چاره همین بوده‌است
تو به سکوت پناهنده می‌شوی
من به سکون
تو به نشنیدن
من به نگفتن
تو به نماندن
من به نرفتن
تو به نبودن
من به نیستن
تو به...
من به...
تو...
من...
...
...
..
..
.
.
.

۱ نظر:

  1. همه‌چیز برمی‌گردد به همین نزدیکی‌ها...
    همین‌جا...
    گلوی خودم...
    و چیزی که قرن‌هاست آن را بسته نگاه می‌دارد

    پاسخحذف