روزنگاری

دلم لب‌خندهای بی‌بهانه می‌خواهد...
این روزها آن‌قدر سکوت به من شبیه‌تر است
که واژه‌ها موج موج از دهانم سر می‌روند
چون حباب‌های بی‌هویت نوشابه در هوا می‌ترکند
بی آن‌که شنیده شوند
بی آن‌که ادا شوند حتا