دقیقن سه‌هفته‌ی دیگر این وب‌لاگ دوساله می‌شود و باید به فکر کیک و کادو و تولد باشم براش.
انگار پاره‌ای از وجودم باشه دوست‌ش دارم.
هرچند این اواخر به دلیل حضور چرک و کثیف تعدادی نامحرم خیلی خودم نبوده‌م و از فاصله‌های قابل‌توجه بین پست‌ها هم می‌شود به راحتی فهمید که اوضاع از چه قرار است. اما بگذار آدم‌های کثیف دهان‌های کثیف‌شان را باز کنند مدام و کثافت روح و فکرشان را با بقیه تقسیم کنند به امید مبتلا کردن بقیه. ما هم هم‌چنان دست در جیب‌های تنگ شلوارهای جین خوش‌رنگ‌مان می‌کنیم و سوت‌زنان شانه بالا می‌اندازیم که به درک!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر